Ik denk, dat de huidige tijd vraagt om creativiteit. Niet het soort negen-tot-vijf-creativiteit van een goed afgebakende brainstormsessie, maar een creatieve levenshouding, een open blik voor kansen. Waarom nu? Omdat het tijd is voor een transitie naar duurzaamheid. Niet alleen is het economische systeem aan herziening toe, ook de manier waarop we omgaan met materialen en energie is niet toekomstbestendig.
Er is veel aandacht voor innovatie. In veel opleidingen is ruimte voor lessen creatief denken en brainstormen. Maar ik denk, dat het beter moet. Ik ben bang, dat alle goedbedoelde innovatiesubsidies en out-of-the-box-cursussen nog niet ver genoeg gaan: ze blijven hangen in één sector of beroepsrichting. En wat de wereld nu nodig heeft zijn mensen die vakoverschrijdend kunnen en willen denken, die ogenschijnlijk onverzoenbare werelden aan elkaar kunnen knopen en daaruit inspiratie kunnen halen. Dat leer je niet in een weekeinde op de hei ben ik bang.
Natuurlijk zijn er ideeën* en oplossingen. Maar de oude ideeën en oplossingen voldoen niet meer, dat blijkt wel uit het feit dat daarmee de crisis (crises) niet kon (konden) worden afgewend of afgezwakt. Een transitie vraagt nieuwe oplossingen en zienswijzen.
Ik vraag me af, hoe mensen creatief te maken zijn. Er zijn wat factoren die kunnen helpen, maar zijn die ook praktisch en ethisch toepasbaar? En kun je volstaan met wat losse lessen, of is er meer voor nodig? En hoeveel meer dan? En moet je dan jong beginnen, en hoe jong dan? Of is het nog niet te laat als je middenin je carrière op de juiste manier wordt aangepakt?
* Ik gebruik het woord idee hier in de alledaagse betekenis, en niet in filosofische zin.